Nostalgie

Soeur Sourire

In 1953 ging ze naar de kunstacademie St. Marie in Parijs. Nadat ze afgestudeerd was gaf een tijdje les als onderwijzeres in kunst.

In 1959 verbaasde ze iedereen die haar kende doordat ze intrad in het Dominicaner klooster in Fichermont (in de buurt van Waterloo). Zoals gebruikelijk was bij intreding in een klooster veranderde ze haar wereldse naam Jeannine Deckers in die van Zuster Luc-Gabrielle, een naam die was afgeleid van de namen van haar ouders: Lucien en Gabrielle. Al op jonge leeftijd kon ze gitaar spelen en ze componeerde ook haar eigen liedjes. Ook in het klooster zong ze veel onder begeleiding van haar eigen gitaar en zong ze samen met de andere Zusters. Haar eigen geschreven liedjes bevielen het klooster zo goed dat men op het idee kwam om daarvan een plaat uit te brengen om die te kunnen meegeven aan bezoekers van het klooster en wat geld te verdienen voor de missie. Daartoe legden ze contact met Philips in Brussel. Die wilden tegen betaling wel een plaat persen. Onder de liedjes die Zuster Luc-Gabrielle geschreven had was een ode aan de patroon van de orde, Dominicus, met als titel “Dominique”. Dit nummer werd door de mensen van Philips herkend als een hitpotentieel en men vroeg om daar een single van te mogen uitbrengen, dan hoefden ze ook niet voor de andere opnames te betalen. Moeder overste gaf daarvoor toestemming, mits er geen naam en foto van Luc-Gabrielle op de hoes zou komen te staan. Ze sloten een contract af met het klooster en Luc-Gabrielle en gaven haar de artiestennaam ‘Soeur Sourire’. De single kwam in 1963 uit en was gelijk een groot succes in heel Europa. Philips besloot toen om het nummer met een Engelse tekst ook uit te brengen in de Verenigde Staten. Nadat de plaat was uitgebracht (met de artiestennaam ‘The Singing Nun’) schoot het liedje naar de nummer één plaats op de hitlijsten. Tot op heden is Souer Sourire de enige Belg die dat ooit gepresteerd heeft. Het nummer bleef tien weken op nummer één staan en hield daarmee het nummer “Loui Loui” van de Kingsmen van deze eerste plaats af. Ze verkocht een tijdje zelfs meer platen dan Elvis Presley. Op 5 januari 1964 was ze ook met een opname van haar optreden in de ‘Ed Sullivan Show’ en dat was niet voor iedereen weggelegd. De opname mocht overigens pas uitgezonden worden nadat het Aartsbisdom Moeder Overste overtuigd had van de goede bedoelingen van Ed Sullivan. Van het nummer “Dominique” werden miljoenen platen verkocht.

In Amerika ontving ze voor het nummer een Grammy Award voor de Beste Gospelmuziek.

Het succes van het nummer “Dominique” leidde ertoe dat er in 1965 een muzikale film werd uitgebracht getiteld “The Singing Nun”, met in de hoofdrollen Debbie Reynolds en Chad Everett. En Zuster Luc-Gabrielle schreef de liedjes voor deze film. De film is losjes gebaseerd op het levensverhaal van Zuster Luc-Gabrielle. Men gaat zelfs zo ver dat in de film de non op een moderne scooter rijdt. Zuster Luc-Gabrielle zelf deed de film af als complete onzin.

Maar al dat sterrendom werd Zuster Luc-Gabrielle wat teveel en in 1965 keerde ze terug in het klooster.

Maar na een jaar wilde ze toch weer terugkeren in de muziek en verliet ze het klooster. Nu ze Zuster af was gebruikte ze in het dagelijkse leven weer haar geboortenaam Jeannine Deckers. Haar artiestennaam Soeur Sourire was in handen van Philips en Philps verbrak het contract toen ze het klooster verliet, dus moest ze een nieuwe artiestennaam verzinnen en dat werd Luc Dominique (naar haar kloosternaam en haar succesnummer).

Het publiek mocht haar dan wel vergeten zijn, de Belgische belastingdienst was dat niet. Ze stuurden haar een naheffing van tienduizenden euro’s over de inkomsten die ze in haar succestijd verdiend had. Ze reageerde daarop door te zeggen dat dit geld naar het klooster gegaan was, maar ze bleek niet in staat om dit aan te tonen. Ze kwam nu in grote financiële moeilijkheden. Als een soort wanhoopsdaad om wat geld binnen te krijgen nam ze in 1982 een disco versie van “Dominique” op, een dieptepunt in haar leven. Het werd geen succes en dus bleven haar financiële problemen bestaan.

Uit wanhoop pleegde ze op 29 maart 1985, samen met Annie Pescher, zelfmoord in hun appartement in Waver door een overdosis aan slaappillen in te nemen. Ze werd maar 51 jaar oud. Naast een afscheidsbrief vond men ook een video met een laatste boodschap. De spullen in hun huis waren allemaal al ingepakt en er stond precies bij wat ermee gebeuren moest. Haar wens om samen met Annie in één graf te mogen liggen werd door de kerk gehonoreerd. Op haar graf staat weer “Soeur Sourire”, samen met een stukje tekst uit één van haar liedjes.

In mei 2009 was in België de première van de film over haar leven met als titel “Soeur Sourire” met in de hoofdrol de Belgische actrice Cécile de France.

Hoewel “Soeur Sourire” maar korte tijd bekend was leeft het liedje “Dominique” tot op de dag van vandaag voort.

Een tekst die blijft hangen:

Dominique, nique, nique
S’en allait tout simplement,
Routier pauvre et chantant
En tous chemins, en tous lieux
Il ne parle que du bon Dieu.

Vrij vertaald:

Dominique, nique, nique
Het ging heel eenvoudig lopen

Ging langs de wegen, arm en zingend

Op alle paden en alle plaatsen

Spreekt hij alleen over de Goede God.

Kijk en luister naar Soeur Sourire

(TIP: mocht uw internetverbinding niet snel genoeg zijn, klik dan links onder op II)

(er ontstaat dan een driehoekje met de punt naar rechts)

(laat u het filmpje downloaden en klik dan op het driehoekje)

Dominique

Dominique (disco versie)

Entre les etoiles

Une fleur

Geraadpleegde bronnen o.a.:

Answers

IMDb

Wapedia

Wikipedia

Terug naar Nostalgie