11-03-2011
Japan!
De beelden op tv die logen er niet om,
8,8 op Richter liet kantoor en woning beven.
Soms leek het even lacherig en dom,
alsof de monitor belangrijker was dan ’t leven.
Slechts één uur later komt een vloedgolf over ’t strand,
tilt schepen, huizen, en zelfs treinen, zijn niet meer te stuiten,
het gaat in dikke brij onstuitbaar ver in ’t land,
wij zien de beelden, voelen mee, maar staan toch ver daarbuiten.
Er drijft van alles, in de brij wat ingedikt,
en in die massa ook nog flinke branden.
Een vliegtuig, als een vogel opgeschrikt,
Zal meegesleurd, wel heel veel verder landen.
Het menselijk vernuft, wordt hoog op proef gesteld,
een kernreactor is aan het verkoken,
met man en macht aan ’t koelen, wordt verteld,
evacuatie, en van energie verstoken.
We leken lamgeslagen door ’t bericht in dit journaal,
maar door de vloedgolf van het Libische geweld,
en ‘t schaatsen, met medailles, ‘t Hollandse verhaal
leek het een sprookje, wat van verre was verteld.
Toch kwamen weer de beelden, al was het nu wat later,
Japan was vleugellam, dat kon je echt wel zien.
Waar hoorde ik van samenwerking aarde, vuur, en water.
Was dat een waarheid uit het oosterse misschien?
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.