Dichter(es): William Elskens Jaartal: hernieuwd in 2017 Met dank aan William Elskens voor het insturen van de tekst
Twee en zeventig jaar
twee en zeventig jaar verdomme
Geen wenk geen gebaar maar een traan
ach….
Ik hoef geen hoorngeschal noch blommen
Ze zijn voorbij gegaan
als een sneltrein door de nacht
Het arriveren komt in ’t zicht
aan een oud station zonder licht
waar de ramen schots en scheef in staan…
Als ik terug denk aan de tijd waar het begon
elk jaar groots of klein
dood en leven ziekte en pijn
Soms ook wel eens een wonder
of gewoon een schaterlach of kolder
Mijn geluk verpakt op een kleine boot
Mijn tegenslagen geladen op een ganse vloot
Vele zijn achter het hoekje
van de eeuwigheid verdwenen
De ene in mijn onverschilligheid
de ander zal ik eeuwig bewenen….
En ja er was Gods hamer
die deelde rake klappen uit
Van die harde rake slagen
waarvan je gestreken ligt
plat op je buik
Geslagen als een zieke hond
en… er was niemand die je tranen ziet
waarin je bent verzopen
72 jaar verdomme
had ik mij anders voorgesteld…
Ze zijn voorbij gegaan
als een sneltrein door de nacht
Het ging voorbij
als een sneltrein in de nacht
