Met dank aan Willem van Baardewijk voor het insturen van de tekst
De geluiden van nu hebben niets meer te betekenen. In de gracht zie ik een vis zwemmen die alles begrijpend naar mij glimlacht.
God zij dank ben ik alleen in Delft anders had ik nooit die glimlach gezien, nooit geweten dat er zulke oude vissen bestaan nooit geweten dat God ook zo’n mooie oude karper kan zijn. Glimlachend van goud.
