Home / Gedichten / Bevrijding

Bevrijding

Met dank aan L. van Doorn-Feenstra voor het insturen van de tekst

God kom haar bevrijden
Laat haar niet zo lijden
Haar ogen zijn geloken
Door al haar strijden gebroken
Ze ligt voor zich heen te staren
kan zelfs haar verdriet, niet gebaren
Haar handen moe en gekromd
Niets is er wat haar op kan beuren
Na haar door mogen we niet treuren
Dan zal ze zijn bevrijd
Een zege voor haar die lijdt.

Zachtjes zijn wij aangekomen
Waakt ze of ligt ze te dromen
Haar ogen zien ons aan
Haar lippen bewegen, zonder te verstaan
Ze kijkt naar ons, een voor een
Of ze zeggen wil, nu ga ik heen
Vaarwel die mij liefheeft
Vergeet mij niet, ik heb geleefd.

Dank U God, dat Gij haar hebt genomen
Haar voor haar lijden wilt belonen
Neem haar op, smeek ik U, in hogere sferen
Zij heeft altijd de Godsdienst weten te begeren
Zij was een lief wezen, zonder haat
Het werd tijd, dat ze de aarde verlaat
Nergens vond ze beter vrede en rust
Dan nu, zij in vredige slaap is gesust
Zij streed haar strijden, met een lach en een traan
Haar pijn is verdwenen en kan lichtvoetig gaan