
Bozebrozebolleke is heel broos
als men zijn tenger lichaampje
schuift uit de kleine doos.
Aan ’t hoofd van zijn dunne stokje
is hij een piepklein en breekbaar brokje.
Bozebrozebolleke is heel boos!
Wie hem even aanraakt en aait,
voelt dat zijn vurige woede oplaait.
En is zijn vlammende kwaadheid ontstoken,
dan heeft een scherpe neus dat geroken!
Zijn kleurrijke vlammen dansen
wild en passioneel,
in een helder tafereel,
verwoestend elk brandbaar geheel!…
Stijgt Bozebrozebolleke’s woede ten top,
dan laaien de vlammen hoog op,
knapperend en knisperend,
aanwakkerend in galop
een warm ritueel,
een gezellig gespeel
vol romantiek en gestreel!
Maar al snel is Bozebrozebolleke dan verdwenen,
van zijn boze kop tot aan zijn broze tenen!