Brief van een dienstmeisje aan haar moeder

Brief van een dienstmeisje aan haar moeder
Lieve Moeder
‘k Zal eind’lijk moeder uit, u eens melden
Hoe ik het schik hier in de stad
‘k Heb lang gewacht, omdat zo zelden
Ik eens een vrij uurtje had
Nu zijn de dames uitgereden
In ’n open koets, heel chic gekleed
Daar hebben ze een bedoeling mede
Maar ‘k ben vergeten hoe dat heet
Daar hebben ze een bedoeling mede
Maar ‘k ben vergeten hoe dat heet

Ik zal het hier wel kunnen rooien
Al is de dienst ’n beetje zwaar
Mevrouw is heel goed over booien
En ook de dames, dat is waar
Eerst dacht ik dat ’t ‘r dochters waren
Maar geen zegt moeder, naar ‘k weet
De melkboer wou het me laatst verklaren
Maar ‘k ben vergeten hoe dat heet
De melkboer wou het me laatst verklaren
Maar ‘k ben vergeten hoe dat heet

Het schijnen rijke lui te wezen
Me dunkt dat kan niet anders zijn
Zij eten soep, ook wel twee vleezen
Een pudding, bier en soms ook wijn
Daarna voor ’t raam na het dineren
Blijven zij bijeen in d’r ochtendkleed
Dat noemen ze dan ja , laat ‘k eens practiseren
Maar ‘k ben vergeten hoe dat heet
Dat noemen ze, laat ‘k eens practiseren
Maar ‘k ben vergeten hoe dat heet

Zo nu en dan gaat ’n juffie henen
Maar ’n nieuwe komt dan daad’lijk weer
Nog deze week kwam een uit Wenen
Ze werd gebracht door ’n meneer
Ze noemden ‘m: ” Meseu Antointje ”
’t Was een fransoos, als ik ’t wel weet
Oh hij heeft daar zeker ook ’n baantje
Maar ‘k ben vergeten hoe dat heet
Hij heeft daar zeker ook ’n baantje
Maar ‘k ben vergeten hoe dat heet

Wat schrok ik toen voor ’n paar weken
Opeens de politie binnen kwam
Want juffrouw Elsa die ze moesten spreken
Waarop men ’t meisje medenam
Het schijnt haar ouwelui in laren
Waren niet gesticht met wat ze deed
Maar zij was dan ook pas zestien jaren
Maar ‘k ben vergeten hoe dat heet
Zij was dan ook pas zestien jaren
Maar ‘k ben vergeten hoe dat heet

Op een avond riep mevrouw me beneden
Ze zat met een heer in de salon
Ze zei: ” ‘k ben zeer over je tevreden
Drink maar eens mee met de baron
Ga intussen eens even horen
Of de meisjes nog niet zijn gereed”
Toen vroeg de baron iets aan de oren
Maar ‘k ben vergeten hoe dat heet
Toen vroeg de baron iets aan de oren
Maar ‘k ben vergeten hoe dat heet

Laatst vroeg een heer in m’n precensie
Hoe ik in dienst hier was beland
Mevrouw zei door en advertentie
In het nieuwsblad voor Nederland
Ze spraken toen heel zacht te samen
Hij zei toen iets van: ” schande kee”
En hij gaf reactie op een paar namen
Maar ‘k ben vergeten hoe dat heet
Hij gaf reactie op een paar namen
Maar ‘k ben vergeten hoe dat heet