Home / Gedichten / De Arend

De Arend

Met dank aan Bertus ten Bosch voor het insturen van de tekst

In de witte zonneluchten
Zweeft de arend heen en weer
Al de hoge bergen hebben
Nu voor hem geen hoogte meer
En de bossen en de gletsjers
En de meren zijn heel klein
Groot alleen is nog het luchtruim
Met zijn blanke zonneschijn

Boven al wat blijft gebonden
Aan de aarde, wiekt hij rond
Als een heerser, die geen tweede
Machtsomklede naast zich vond
Naast zich duldde. En zijn ogen
In hun scherpte ongestuit
Kiezen in de slaafse diepte
Hem een koninklijke buit

Eensklaps valt hij van de hemel
Als een schaduw die verglijdt
En de gemzenbok springt voorwaarts
En de gemzenmoeder krijt
Maar de koning neemt zijn schatting
En zijn klauwen grijpensrêê
Voeren naar de zonneruimte
’t Arme speelse geitje mee.

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten