Het is je tijd
Zei de dood tot de meid
Laat je nu gaan je hebt
Geen recht meer van bestaan
Maar zij, wulps jong en mooi
Gaf zich niet zo maar ten prooi
Ze had wel erger mee gemaakt
Werkte immers als een lichtekooi
De dood een onbetalende agressieve klant
Trok naakt ongenaakbaar aan haar hand
Mee zal je gaan jij hoer, vunzige ‘Slet’
Ik heb behoefte aan een lekker ding in mijn bed
De moraal van dit gedicht
Wees alert op uw tijd
De dood is onbetrouwbaar
Leeftijd onbelangrijk als het maar vrijt.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.