Home / Gedichten / De luie

De luie

Dichter(es): Pieter ’t Hoen (1904 - 1990)
Met dank aan Jeanne Albers voor het insturen van de tekst

Ons Pietje was voor weinig dagen
Ter school besteld.
Eerlang begon hij dus te klagen;
Kost dat nog geld!
Dat kon mijn Vader wel bespaaren,
‘k Leer liever niet.
Ik slijt voor geld mijn jonge jaaren
In veel verdriet.
Ik moet in school en t ‘huis braaf leeren,
En nog daar bij
Mij van een’ Meester zien regeeren;
’t Is slavernij.
Papa, die hem had horen spreken,
Liep naar hem toe.
Gij zijt, zei hij, gelijk ik reken,
Het leeren moê.
Wel aan, mijn kind, ‘k wil u niet dwingen;
Blijf voortaan thuis.
De klijne Piet begon te zingen,
Verlost van kruis.
Papa liet aanstonds kleertjes kopen,
Daar ’t schaamelst kind
Zich schaamen zou om meê te lopen.
‘k Heb u bemind,
Dus sprak de man en veel gepreezen;
Dat ’s nu gedaan.
Gij kunt mijn kind niet langer wezen;
Trek dit pak aan.
Die luij en werkeloos wil leven,
Wordt bedelaar.