(Jan Luyken 1649-1712) Met dank aan Jeanne Albers voor het insturen van de tekst
Spijtig, Klaartje zou zich baden Moedernaakt in ene beek, Die langs klavere boorden streek, Overschâuwd van wilge-bladen; Grage Reinoud zat en keek, Watertandend door de rietjes; En hij riep eens zoet met een: Nog wat dieper, tot de knietjes; Daar mee droop zij schaamrood heen.
