Met dank aan Franka Hazelaar voor het insturen van de tekst
Met gemengde gevoelens ga ik naar je toe, ik ben zo leeg, ik ben zo moe. Hoe zal je vandaag weer zijn, ik ben je kwijt dat doet zo’n pijn. Je kijkt me aan met een blik van wie ben jij nu weer, en dat doet ongelooflijk veel zeer. Maar dan denk ik hoe je eerder was, en daar houd ik me maar aan vast. De pijn zal slijten met de tijd, maar ik, ik, ben je kwijt.
