
Dichtersdagen
 zijn het nu
 Nu je lichaam
 omhout
 de boom
 die je was.
 je kist
 geraakt door
 een hand 
 een hand
 en nog
 een hand.
 Natuurlijk
 zoals je zei
 ‘het leven gaat door’
 Voor jou
 de stilte nu
 en toch
 zal je stem
 te horen zijn.
 De stilte
 huilt niet
 waarom zou de stilte
 huilen
 om een vriend
 die de stilte
 kent.
 Je was mooi
 van binnenuit.
 jouw taal
 jouw taal
 zonder lawaai
 verborg slierten
 schoonheid
 voor wie
 wilde horen.
 Schoonheid 
 vanuit
 je hart
 waar je nu
 de stilte bent
 de stilte 
 die 
 je zelf kon zijn.
Bedankt.