Met dank aan Adriaan van Dam voor het insturen van de tekst
Vandaag liep ik in ’t hofje naast de kerk Waar beukenbomen naar de hemel groeien De wilde bloemen in de paden bloeien En korstmos grijs de tijd schrijft op hun zerk
Hun namen Pieternel en Adriaan Door zon en regen bijna weggesleten Zal ik zo lang ik leef niet meer vergeten Omdat ik zo veel moois van ze heb staan
Een cabinetje van mahoniehout Door Adriaan in achttien acht gebouwd Bij ’t trouwen aan zijn Pieternel geschonken
Het theeservies waaruit ze jaren dronken Haar merklap met de tekst die stichtend dicht “Leeft licht doch houdt de blik op God gericht”
