Met dank aan Willem van Baardewijk voor het insturen van de tekst
Als sneeuw voor de zon, was je verdwenen. Het late licht liet nog even je schaduw zien.
En toen, niets. Was ik niet vaker alleen geweest, even stervend de liefde voorbij? Alleen nog levend op een laag pitje, met zieltogende hoop, verlangend je weer te zien. Ik huil en blijf achter. tot het volgend gedicht.
