Dichter(es): Adriaan van Dam Met dank aan Adriaan van Dam voor het insturen van de tekst
Bezij een kromme wilgenboom
zat moe en loom
-met haar rokken opgeschort
aan ’t ontblote onderlijf-
een potig boerenwijf
uitgebreid te pissen
’t Gebeurde waar de Amstelstroom
zich uitmondt in het IJ
juist op de plek die Rembrandt
meestal als zijn stek verkoos
ter studie van een landschapschilderij,
of domweg om te vissen
Het pronte wijf, zij had geen weet
dat Rembrandt ondertussen
-terwijl ze zeek en scheet-
haar op papier had vastgelegd
Want had ze ’t wel geweten
dan had ze zeker, dan wel vast,
daar niet zo kalm gezeten
Het vrouwtje van Stavoren Hoort vrienden, hoort een lied, Dat duid'lijk zal verklaren, Wat eenmaal is…
X
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
