Met dank aan Jeanne Coosemans voor het insturen van de tekst
De takken fluisteren onder weelderige waterdruppels, en breekt de schoonheid van het bos weer open.
Vrolijk in het nat gelopen als kind met versleten sandalen op de vlekjes zon die tussen de bomen straalden. Het zachte mos vergroeide kwistig met viooltjes, primula’s en lelietjes van dalen, als in een sprookje tussen vlinders die toen nog dartel en kleurig in veelvoud waren, Vrolijk, en zonder hinder bosbessen voor confituur vergaren.
Het verleden, de herinnering, is het waard om met zorg te worden bewaard van dat kleine Brabants dorp.
