Met dank aan Adriaan van Dam voor het insturen van de tekst
Toen ’t Kuiner Christelijk Mannenkoor weer een keer een lid verloor werd als gebruikelijk verwacht dat een hymne werd gebracht voor het rouwende gehoor.
Ze stonden er in zwart ornaat -Klaas voorop, die sloeg de maat- in strakke rijen opgesteld en zachtjes werd er afgeteld tot de kist bewegen ging.
Toen werd er héél zacht ingezet en plechtig klonk het zanggebed “ In Uw woning ben ik thuis” en ook nog iets over een kruis.
Maar de tweede bariton die het niet langer harden kon zong als een bulderend kanon “Ik wil nog láng niet naar dat huis.”
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
