Home / Gedichten / Kee en Frits

Kee en Frits

(Piet Paaltjens 1835 - 1894)
Met dank aan Jeanne Albers voor het insturen van de tekst

Zij heette Kee. Hij noemt zich Frits.
Zij zat wat scheel. hij liep mank.
Een englenpaar. Maar zij erg bits,
En hij verschriklijk aan de drank.

Ze woonden in een lekke schuit
Als twee marmotjes in hun hol.
Geregeld schold zij hem de huid
En dronk hij zich met bitter vol.

De tijd vliegt snel, vooral wanneer
De liefde ’s levenszuur verzoet.
hun koopren bruiloft kwam dus, eer
Het minnend paar het had vermoed.

In zijn verrassing leegde hij
Reeds ’s morgens vroeg zijn tweede fles;
En van weeromstuit raasde zij
In eens wel voor een week of zes.

Doch ziet terwijl de teedre bruid
Haar eedle bruidegom en heer
nog streelde zonk opeens de schuit
Tot op de boom der stadsgracht neer.

Het water stroomde ’t roefje in
En vulde in een ommezien
Frits’ lege fles, zijn gemalin,
En ook hem zelve bovendien.

Toen taald’ hij naar geen drinken meer
En Keet hield voorgoed de mond,
Dat was voor de allereerste keer
In hun gelukkig echtverbond

Niet wat je zoekt? Plaats een oproep!

Zelf een gedicht toevoegen

Terug naar overzicht

Maak uw keuze

Bekijk ook

Kee en Frits

SeniorPlaza.nl

Menu

Interactie

Populair

Nieuwsbrief