(C.S. Adama van Scheltema 1877 - 1924) Met dank aan Jeanne Albers voor het insturen van de tekst
Hoe heerlijk goed is ’t een klein kind te wezen, Klein voor de eenheid van het groot heelal, De pracht, die nooit dit hart bereiken zal, Waarnaar wie groter ware’ een wereld wezen.
0! in een kinderziel wijsheid te wegen, Die ’t wisslend leven al zijn kindren geeft, Als elk maar weent en lacht – waarachtig leeft, Zó kind bij mensen is een rijke zegen!
Ik voel geen lastig lijf: – mijn ziel alleen Buigt zich en luistert naar wat is geleden, Een diepe rust ligt toovrend om mij heen Naar ’t oord, dat door geen mens nog werd betreden.
De warme zon bloeit voor mijn stille voeten, Mijn ogen lachen zacht, haar stil te groeten.
De mens alleen Als een mens geen raad meer weet Dagenlang maar kropsla eet Gaat…
De mens Was de mens toch niet zo dom! Hij gaat voorbij, aan 't…
Eenzaam mens Je voelt je fijn, Met een hart vol pijn? Je lied spreekt…
X
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
