In mijn kruidenbak
is een vreemde gast geplant,
met rode bloemen.
Nietig steken de
bloempjes van de kruiden af
tegen het helrood.
De zwoele wind laat
haar buigen en dansen;
haar zaden zijn gif.
Het moederkruid rilt
heel even bij zijn streling;
haar zaad is helend.
Ribesgeur waait over,
de zuidenwind draagt me in de tuin van verlangen…
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.