Met dank aan Jannie van der Scheer-Scheper voor het insturen van de tekst
In mijn kruidenbak is een vreemde gast geplant, met rode bloemen. Nietig steken de bloempjes van de kruiden af tegen het helrood. De zwoele wind laat haar buigen en dansen; haar zaden zijn gif. Het moederkruid rilt heel even bij zijn streling; haar zaad is helend. Ribesgeur waait over, de zuidenwind draagt me in de tuin van verlangen…
Lente opwellingen Zachte wind breng mij de zoete geuren van de lente in mijn…
Lente Lang, lang, dreigend en bang, moge de winterkou zijn, Straks luidt Lente…
X
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
