Home / Gedichten / Lina

Lina

(W.J. van Zeggelen 1811-1879)
Met dank aan Jeanne Albers voor het insturen van de tekst

Zeg Lina, waarom toch zo somber en stil?
Of broeit er in ’t hoofdje een grap of een gril?
Maar ’t oog is bedauwd en de boezem niet rustig
Gij, anders zo lustig!
Nooit kendet gij zorgen – gij hebt slechts uw wil …,
Zeg Lina, waarom nu zo somber en stil?

Wat nevel zweeft u voor het jeugdig gemoed?
Wat kluister weerhoudt u de hupplende voet?
Ge ontweek nooit de jeugd in haar dartele spelen,
En mocht ge ze delen,
Ze waren u zuiver en zalig en zoet …
Zeg Lina, wat nevel omzweeft uw gemoed?

Is ’t niet of de roos aan de ruiker ontbreekt,
Wanneer gij u schuchter en eenzaam versteekt?
Waartoe dan de kring van uw speelnoots verlaten?
Wat kan het u baten
Dat de ernst van het hart op uw schoonheid zich wreekt? …
Is ’t niet of de roos aan de ruiker ontbreekt?

O! is ’t mij gegund in uw ogen to zien?
Uw trekken verklaren mij ’t raadsel misschien;
Maar ‘k zie het gelaat door een blosje bedekken
Gij wilt u onttrekken?
Foei! dat ge der vriendschap zo bloo wilt ontvliên! …
Ach, ’t zij mij gegund in uw ogen to zien!

Doch hoor ik daar ginds niet wat ruisen door ’t groen?
‘k Zie herwaarts de wakkere Hugo zich spoên;
Maar ‘k zie in uw trekken ook de onrust bedaren:
Thans kan ik verklaren
Wat werking somtijds een verschijning kan doen …
Zeg, Lina, vertroost u dat ruisen door ’t groen?

Mooi meisje, waarom niet meer somber en stil!
‘k Geloof, het was meer dan een grap of een gril;
Maar ’t oog staat vol vuur, is het hart nog niet rustig?
Ja, ‘k zie u weer lustig!
Verban nu de zorgen; thans hebt gij uw wil;
Maar, Lina, wees nooit meer zo somber en stil.

Niet wat je zoekt? Plaats een oproep!

Zelf een gedicht toevoegen

Terug naar overzicht

Maak uw keuze

Bekijk ook

Lina

SeniorPlaza.nl

Menu

Interactie

Populair

Nieuwsbrief