
Geplukt uit een der velen
 dwingend doch niet ruw
 trekt hij haar uit witte lakens 
 tijd is hier en gekomen
 het serene wordt haar ontnomen
 Hij vlijt haar teder neder
 vingers beroeren haar zacht
 trillend onder warme adem 
 liggend vlak gespreid 
 zoals zij op hem wacht 
 De pen dringt zich aan haar op
 beroeren doet pijn vergeten
 brengt haar naar andere oorden
 laat haar gesloten achter
 gevuld met fluisterende woorden