Home / Gedichten / Marian

Marian

ontmoeting in de nacht
zomaar, geheel onverwacht
ik dwaal wat op het net
ik wil nog niet naar bed
gaan schuilen in mijn dromen
die wel of niet gaan komen

woorden komen en gaan
leidend een eigen bestaan
in een wereld zo bekend
jij die mij niet meer herkent
ik ga het net maar snel voorbij
immers… ik hoor er niet meer bij

voel me een toevallige passant
in een naburig dromenland
waar mensen elkaar ontmoeten
elkaar dagelijks begroeten
delend elkaars vreugde en verdriet
nationaliteit bestaat er niet

nu dwaal ik er zelf alle dagen
voel zoveel antwoorden op vragen
zie ook heel veel saamhorigheid
zoals in de oude reeds vergane tijd
gelukkig had ik het fout
jouw blog blijft GOUD!

Hetty Wachter
6 februari 2007

Antwoord van Marian
Komt in de nacht naar mijn blogje toe,
en wordt pas tegen de morgen moe.
Eerst vliegt ze nog over het internet,
en gaat pas dan naar haar bed.
Als nachtuil een berichtje achter laat,
denk ik, had nachtuil weer geen slaap.
Nachtuil is een bijzonder mens,
daarom dat ik haar het volgende wens.
Als de slaap nog even op je wacht,
ook al is het midden in de nacht.
Heel veel computer en surf plezier,
met een dikke kus van mij hier.

Niet wat je zoekt? Plaats een oproep!

Zelf een gedicht toevoegen

Terug naar overzicht

Maak uw keuze

Bekijk ook

Marian

SeniorPlaza.nl

Menu

Interactie

Populair

Nieuwsbrief