Met dank aan Eugène Penders voor het insturen van de tekst
O, Limburg , waar ik ben geboren, waar de Maas stroomt tussen ’t malse koren. Waar ik vreugde had en ook wel lijden, van jou zal ik niet willen scheiden. O, Limburg, in het zuiden van Nederland, Aan jou heb ik mijn hart verpand.
Van jouw natuurschoon kan een mens alleen maar dromen, nooit zal ik ergens anders willen wonen. Waar de leeuwerik zingt zijn hoogste lied, of de nachtegaal, je hoort hem, maar je ziet hem niet. O, Limburg, mijn dierbaar land, Ik heb mijn hart aan jou verpand.
Toch zal eens de dag komen, dan zal de dood mij halen komen. Maar dan weet ik, dat ik heb geleefd, in het mooiste plekje dat het geeft. Begraaf mij dan ook in mijn Limburgse land, want ik heb daaraan mijn hart verpand.
