Home / Gedichten / Mijnwerkers

Mijnwerkers

Met dank aan Eugène Penders voor het insturen van de tekst

Vroeger woonden er hier in Limburg veel kompels,
jongens die nooit zijn verwend.
Die hun gezondheid hebben gegeven,
en het geluk nooit hebben gekend.
Nu zijn het uitgebluste mannetjes, dat is hun lot,
hun longen vol kolenstof, en hun rug is kapot.
Vlak na de oorlog waren het helden,
heel Nederland schreide om kolen,
om zich te warmen en te koken.
Nu zijn die jongens uit de pijler,
Ook hij die zijn leven gaf.
Ze zijn vergeten, zijn niet meer nodig,
hun wacht alleen nog het koele graf.
Maar één ding mogen wij nooit vergeten,
dat Limburg generaties lang.
Holland aan de welvaart heeft geholpen,
nu krijgen wij daarvoor stank voor dank.
Laten wij daar eens bij stil staan even,
steeds stonden zij klaar voor ons,
voor ons zijn zij helden gebleven,
De vader van u en die van ons.

Niet wat je zoekt? Plaats een oproep!

Zelf een gedicht toevoegen

Terug naar overzicht

Maak uw keuze

Bekijk ook

Mijnwerkers

SeniorPlaza.nl

Menu

Interactie

Populair

Nieuwsbrief