Wie zal ’t u aanzien,
De leproos van voet
Diep met uw wortels
In verrotting wroet
Dat gij nog ’s avonds klimt
Langs weke bladertrappen
En boven uw mizerie
Met sterren staat te klappen
Wie zal ’t u aanzien
Uitgestoten mens
Die op uw schande wankeldoolt
Tot leste grens
Terwijl ons onbarmhartigheid
Uw zondemantel zoomt
Dat gij langs drassen weg
Van witte heirbaan droomt
Wie zal ’t u aanzien
God en enkelen maar
Ach, wisten al de mensen van elkaar
’t Geheim geluk
Van ’s harten loense wijken
Waarin de trappen staan
Die naar Gods liefde reiken
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.