Och! kon ik u vergeten,
mijn lief, mijn aangebeden;
Maar, ijdle wens en ijdle hoop:
Ik heb te veel geleden.
Niet dat ik in uw armen,
op uwen roden monde,
geluk, te veel voor ’t mensenhart,
gezocht heb, – en gevonden.
Maar dat ik om u geleden heb,
geweend in doodsangstbeven
al wat een hart aan tranen heeft:
dat bindt me aan u voor ’t leven.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.