Home / Gedichten / Portretlijsten

Portretlijsten

Dichter(es): Melis Stoke
Met dank aan Jeanne Albers voor het insturen van de tekst

Als gij ’t portret van de beroemde gasten,
zooals dat in de kranten staat, beschouwt,
dan zal een telkens keerend beeld u stellig treffen,
dat u, als gij ’t niet wist, zal doen beseffen,
dat nòg de spoor zijn grooten rol behoudt…

Of het een filmster is of wel een staatsman,
de houder van een titel in de sport,
een componist, een musicus of leider,
een voetbalheld of paard- of motorrijder,
of houder van een wereld-zwem-record…

’t Is op ’t station, waar hem het volk verwelkomt,
of afscheid neemt, als hij het land uitreist,
dat men hem ziet… net als een soort reclame…
maar zooals ’t hoort… omvat door D-trein ramen.
Het heldenbeeld… steeds in dezelfde lijst…

’t Is in die lijst, dat wij den held begroeten,
en voorspoed wenschen op zijn verren tocht.
Hoe ver die tocht ook is, hoe avontuurlijk,
d’omlijsting is een spoorwegraam… Natuurlijk,
alom aanvaard en allerminst gezocht.

We kennen ze, die lachende gelaten,
die hand geheven voor een laatsten groet…
Als wij soms een beroemden man ontdekken,
dan hebben w’ in de krant al eens zijn trekken,
omlijst door ’t venster van een trein, ontmoet…

De vensters van de snelle wereldtreinen
zijn de omlijsting van een haastig beeld,
waardoor men gansch de wereld kan zien vluchten:
de bergen, steden en de vrije luchten,
waarvan de variatie nooit verveelt…

En voor wie bij ’t vertrekken achterblijven,
is het de lijst van ’t allerlaatst portret,
van hen, die wij weer eens terug-verwachten,
zooals het zich in weemoed van gedachte
bij ’t afscheid in den Geest heeft vastgezet…

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten