Home / Gedichten / Te gehaast

Te gehaast

Met dank aan Anton van der Haar voor het insturen van de tekst

Te gehaast kwam hij naar binnen,
een man van hoge rang en stand.
Hij was behoorlijk buiten zinnen,
ik vroeg wat is er aan de hand.
Mijn leven zal niet lang meer duren,
voor God in ’t leven weinig tijd.
Ik denk nu aan m’n laatste uren,
‘k ben mijn laatste houvast kwijt.
Ik vroeg of hij een bijbel had,
pak die van mij maar van de kast,
Eens had hij er één gehad,
pakte het boekwerk als z’n anker vast.
Na maanden zag ik hem toen weer,
ik wist, dit was de laatste keer.
Naar God zei hij was dit mijn brug,
en gaf mijn bijbel met een knipoog t’rug.

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten