Met dank aan Kees van Baardewijk voor het insturen van de tekst
Ik was bijna zes
en speelde onder de waranda
in de zandbak.
Onophoudelijk
roekoede een vredige duif.
Volop lente,
m’ n moeder zong rustgevend
en zette alls op z’ n plaats.
Geluk in overvloed.
Een paar uur later
werd alles onherstelbaar en
onherkenbaar kapot.
Ineens was ik jaren ouder.
