Home / Gedichten / Twee geloven op één kussen (gebed)

Twee geloven op één kussen (gebed)

Met dank aan Willem van Baardewijk voor het insturen van de tekst

Oh lieve vader,

Moeder
wees niet boos,
dat ik voor een
goddelijk God’loos
meisje koos.
Ik kon er niets
aan doen,
ik moest de Liefde volgen,
want gaat zij niet
BOVENAL,
in dit aardsche tranendal.

Ik zal U eerlijk zeggen
‘zij is niet al te net’
en in ons
zalig grote bed,
heeft zij haar
eigen kussen.

Wij houden het netjes
en heel schoon,
echt
niemand ligt hier tussen.
Zo blijf ik toch
Uw brave kloon,
slaap zacht,
Uw allerliefste zoon.

Lang geleden was het in gereformeerde kringen ondoenlijk verkering te nemen met iemand die niet tot dezelfde kaste behoorde. Dit was een grote zonde en de veroordelingen waren dan niet van de lucht. Dat er kringen zijn in Nederland waar dat nog zo is, is alleen maar droevig. Mijn mening is dat de Liefde zo eerlijk is, dat een ieglijk (wat een mooi woord toch) haar wegen zal bewandelen.