Met dank aan Adriaan van Dam voor het insturen van de tekst
Er staat een Conifeer in onze tuin Uit zaad ontkiemd en groeiend zonder zorgen Jaar in jaar uit, van d’ ochtend tot de morgen Op fiere stam, geen centimeter schuin
Er staat een Conifeer in onze tuin Ooit aangewaaid, een eigen plek verworven In zwarte aarde, nooit door gif bedorven Goed negen meter hoog van grond tot kruin
Er stond een Conifeer in onze tuin Na zes en twintig jaar is hij gestorven Zijn groene kwasten schrompelden tot bruin De reden van zijn kwijnen bleef verborgen
Nog even zal hij licht en warmte geven als haardvuur in een kort maar vlammend leven
