Home / Gedichten / Vierluik

Vierluik

Met dank aan Lutgarde Lievense-Nauts voor het insturen van de tekst


Boom van de dood.
Ooit met bruut geweld
jong leven ontnomen
door mechanisch schroot.
Jouw ruwe schors vernield,
je stam statig overeind gebleven.

Boom, je weet het nog.
Door verdriet gekweld
wat mij is afgenomen.
Herinnering aan de dood.
Wat heeft je toen bezield
mij te scheiden van menselijk leven?

Boom, wij weten toch.
De natuur voorspelt
ooit zullen wij samen komen
in het zachte avondrood,
zingen dan beiden een lied
in verlangend overleven.

Boom van het leven.
Ik zie een blauw wolkenveld,
zonnestralen door takken komen.
Jij staat er sterk en groot,
niemand die het ziet.
Jij hebt me nieuw licht gegeven.

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten