Met dank aan Ria de Jongh voor het insturen van de tekst
Ik probeer mij te ontspannen, terug te vinden mijn evenwicht. Maar tastend in het duister, schrijf ik je dit gedicht. Altijd ben je in m’n gedachten het geeft me zo’n machteloos gevoel. Dat ik niet bij jou zijn kan, je kan zeggen wat ik voel. Als ik m’n gevoel kon schilderen. Dan deed ik dit in wit en zwart want geen kleur zou kunnen zeggen Wat jij gedaan hebt met mijn hart. Ik zou je zoveel kunnen geven wat ik vraag is echt niet veel Laat me een part zijn van jou leven Laat er iets zijn dat ik met je deel
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
