Home / Gedichten / Wreed genoegen

Wreed genoegen

Met dank aan Ivan Grud voor het insturen van de tekst

Vanaf haar schouder rolde mijn traan
Wederom liet zij mij passief begaan
Koud klinkt haar stem toonloos verbeten
Is het zo ver leg je nu weer zo te zweten

Eens mijn prinses een bloem zo mooi
Nu een feeks losgebroken uit haar kooi
Heimelijk wend ik mij af wil alleen zijn
En duik ten onder in een poel van pijn

Frigide ongeïnteresseerd koud als een vis
Sedert vele jaren alles wat er van haar over is
Mijn behoefte wetend genoegzaam negerend
Geniet jij valselijk mij kleinerend

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten