Met dank aan Adriaan van Dam voor het insturen van de tekst
Aan d’ oostelijke kim begint de dag reeds vroeg te dagen De zon in haar gestage klim laat traag de nacht vervagen De sterren en de maan verdwijnen in de morgenstond Het eerste vleugje hittegolf beroert de droge grond
De gouden bol van gas beweegt zich langs de hemelboog Gehoorzaam aan haar eigen gang in tijd per uur omhoog En treitert de gewassen op het ingeklonken land Terwijl ze als een zengend oog vanuit het Zenit brandt
De weiden zijn gecomponeerd door Alex Borodin* Het graan verwordt tot droge stro er zit geen korrel in Ook suikerbiet en Zeeuwse Blauwe willen het niet doen De Landman klaagt weer steen en been, want hij zit zonder poen
Maar ’t grootste drama speelt zich af in een verdroogde sloot: Die zeven arme kikkertjes zijn ondertussen dood
* Symfonisch gedicht “In de steppen van Centraal-Azië”
