Home / Gedichten / Ziende blind

Ziende blind

Met dank aan Henk van de Hoef voor het insturen van de tekst

Het lijkt mij erg om ziende blind te zijn;
die kleurschakeringen mist in het tere voorjaarsgroen;
geen onderscheid kan maken, wat is goed fatsoen.
Niet kan waarderen die op een trap staande jonge vrouw, die ramen lapt.
En die verbaasd zou zijn als je niet stiekem kijken zou.
Hij die niet kan zien in de ogen wat iemand meent.
Of aan een woord gesproken andere waarde ontleent.
Die altijd achterdochtig denk, staat nergens meer voor open, bovendien.
Het lijkt me erg om ziende blind te zijn,
zodat je nergens meer het goede in kunt zien.

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten