|
Herder
Je leest wat, hedentendage…:
aangetroffen in het bos,
geketend aan een boom,
hongerig en koud tot op het bot:
man, vrouw en twee kinderen.
Hun hond
moest zo nodig alleen op vakantie,
een herder, notabene…
Kees van Baardewijk
5 september 2007
|
|
De zijderups
Wanneer ik fris en glad geschoren voor de spiegel sta
om me te kleden voor een mooie avond Opera
-of een diner voor twee in restaurant ~Chiqutroelala~
dan wel met nabestaanden van een vriend naar t kerkhof ga-
En dan het brede lange taps gevormde linkerdeel
van de beschaafde zacht getinte stropdas rond mijn keel
Voor doorsteek twee keer om het korte rechter eindje sla
Besluipt me deze niets ter zake doende vraag al dra
~Hoeveel aan moerbeiblad verslond het nijver rupsenbeest
Totdat zijn lijfje voor het poppen mollig was bevleesd
En er voldoende energie in t kwieke diertje zat
Voor het bespinnen van de draad die Cucci nodig had
-Van op zijn minst zon negen kilometer naar ik schat-
Ter fabricage van mijn zijden feest-en-treur cravat?~
Adriaan van Dam
5 september 2007
|
|
Woensdag
woensdag het midden van de week, en het leek zo lang
ik was ’n beetje bang waarom
zo lang je hoeft niet bang te zijn, ook de woensdag kent
z’n grap en is ook hap-hap
dat is gehakdag
Ton Koperberg
5 september 2007
|
|
De aalscholver
Voorbij de zandbank in de branding langs de kust
is zij druk doende met haar maaltje te vergaren
gelijk een duikboot kan ze onderwater varen
en scholvert elke golf, op rijke buit belust.
Meestal garnaal maar af en toe heeft ze geluk
en weet een sprotje of een spiering op te halen
-dat vult toch beter dan die magere garnalen-
en met een poontje kan haar dag haast niet meer stuk.
Maar verse paling is wat haar het meest bekoort
die gladde dikke vette kronkelende lijven
daarvan kan zij er niet genoeg naar binnen drijven
ze blijft ze schrokken tot ze er welhaast in smoort.
En na t genieten van zon lekker palingmaaltje
puft zij ~ik heet ook niet voor niets van voren Aaltje~
Adriaan van Dam
4 september 2007
|
|
De week
er is ’n nieuwe week
vol goede moed
en dat je elkaar weer ontmoet
en dat doet de mensen goed
want wie goed doet
en goed ontmoet
Ton Koperberg
3 september 2007
|
|
De dag is voorbij
de dag is voorbij zo gaat het dag na dag voorbij,
het is fijn dat leven mag dag na dag
en jij ben je ook blij dag na dag
het maak je gelukkig en pluk de dag
dat wij samen leven mag
Ton Koperberg
3 september 2007
|
|
~De Volle Borsten~
In café ~De Volle Borsten~
stroomt het bier rijk uit de kraan
niemand komt er droog te staan
nimmer zul je er verdorsten
In café ~De Volle Borsten~
strijkt de waard met zwier zijn spaan
In een geur van gistend graan
is hij keizer aller vorsten
In café ~De Volle Borsten~
zal in plaats van dood te slaan
schuim fris langs de lippen gaan
en de schrale keel ontkorsten
In café ~De Volle Borsten~
groeit de dwerg tot een titaan
Adriaan van Dam
2 september 2007
|
|
Nee niet altijd
Nee
niet altijd
is het tijd
voor
GEDICHTEN
EEN HOOFD VOL POEZIE
Niet altijd
is het tijd voor weer
andere zinnen
of woorden
Niet altijd
is het tijd
De stilte te zijn
Het is soms tijd
Gedicht te zijn.
zomaar te zijn
wat je doet.
Willem van Baardewijk
2 september 2007
|
|
Vreemdelingen
De vreemdelingen
verdwijnen
worden bekenden
Ik herken ze
van eeuwen terug
Ik ben
nu
veel minder bang
voor mezelf geworden.
Mijn droom verdwijnt.
Willem van Baardewijk
2 september 2007
|
|
Enkele reis naar jezelf
HART
telijk gedicht
gericht
tot jou
Het is simpel
lees mij
IN JE SPIEGEL
IN JE OGEN
IN JE HANDEN
TROOST JE
AL IS EEN
AL EEN
OF
EEN ZAAM
HET IS SIMPEL
LEES
IN JE SPIEGEL
IN JE OGEN
IN JE HANDEN
IN JE HART.
Willem van Baardewijk
2 september 2007
|
|
Het opstel
Op t eindexamen Nederlands
kreeg elke kandidaat een kans
het resultaat wat op te stijven
door een prozaatje te schrijven.
Als onderwerp was er de keus
uit godsdienst, seks of mysterieus
en tevens was het toegestaan
van kind en vader uit te gaan.
Marietje Kuis uit Bartelhiem
behaalde voor haar werk een tien
doordat zij zich liet inspireren
alle vijf te combineren
tot dit stuk geschiedenis.
~Mijn God, ik moet een kindje krijgen.
Wie de ware vader is
zal eeuwig een mysterie blijven.~
Adriaan van Dam
1 september 2007
|
|
Zomerreces
t Is aangenaam en vredig in Den Haag
Geen onvertogen woord valt er te horen
Noch kamerleden die de rust verstoren
t Bestuurlijk apparaat draait extra traag
Het Binnenhof oogt leeg en wat verloren
t Is kabbelend en rustig in Den Haag
Met ieder op reces, van hoog tot laag
Heerst stilte in de overheidskantoren
Verstomd is al het politiek gezaag
Nu fractieleden thuis hun tijd baloren
t Is zo opvallend minzaam in Den Haag
Geen kabinet om t volk te ringeloren
Zodoende rijst de cruciale vraag
~Zou het wat zijn de Kamer aan te sporen
Om het reces een tijdje door te schoren?~
Het loopt uitstekend zonder inbreng uit Den Haag
Adriaan van Dam
30 augustus 2007
|
|
Van glas
Van glas
zijn de schelpen
Het zand
schrijft verhalen
Verhalen van
water, zand en lucht
Het is stil
Ik hoor
een enkele roep
in het oneindige
Een eenzame stern
verdwijnt
en wordt
een stip aan de horizon
Het wordt donker
Ik ben nu alleen
nog maar
adem.
Willem van Baardewijk
30 augustus 2007
|
|
Spreeuwen
Het maken van een vaatje wijn
kan ik dit jaar vergeten.
Ze vlogen aan van ver en hein
als Hunnenhorden aan de struin
om zich weer vol te vreten
met rijpe druiven uit mijn tuin.
Eerst gooide ik nog brokken puin
of joeg ze weg met kreten
dan wel het steken der bazuin
ook heb ik grind gesmeten
Maar of ik er echt boos om word?
Welnee, in tegendeel
mijn lever, nu zo droog als gort
blijft jaren langer heel
Adriaan van Dam
29 augustus 2007
|
|
Polonaise
Ze kwamen als drie schuintamboers uit oostelijke streken
Nog niet zo lang ontworsteld aan de knoebel van de Rus
Op zoek naar geld en wat geluk bereid tot elke klus
En hadden het in Polen voor een poosje wel bekeken
Al zijn ze dan maar trommelaar, ze weten ook van kweken
Zijn tevens vakman aan het wiel, zowel van truck als bus
Terwijl in t bronsgroen eikenhout, zo rijk aan kalk en löss
hun spierkracht heel goed bruikbaar blijk bij het asperges steken
En heeft men in de bouw weer eens gebrek aan opperlieden
Niets aan de hand, de schuintamboers beheersen ook dit vak
Ze sjouwen steen en pannen naar de steiger of het dak
En als het huis bewoond wordt komen ze het tuintje wieden
Ze zijn dan wel geen bloedverwant, we laten ze graag binnen
Want wat moet men in Nederland nu zonder Pool beginnen
Adriaan van Dam
28 augustus 2007
|
|
Bluuf ’t Zêêuws bewaêren !
‘k Vraêg m’n eigen dikkels of
En ‘k maêk me soms ok kwaêd
Om à oâns môôie dialect
Toch glad te niete gaêt
En zelfs ok in et Nederlands
Is t’r een ommezwaai
Om à tet zò ver-Engelst wor
En dat is nie zò fraai
Dat butenlandse praten is een kwaêl
En goeie raêd wor in de wind eslogen
Oâns motten waêrde echen an de taêl
Di à min bin geboren en getogen
Bluuf ’t Zêêuws bewaêren
Doe dat zo lank à je leeft
‘k Oop an julder mie z’n aalen
Dì je krachen ok an geeft
Wan dat ôôr bie ’t Zêêuwse erfgoed
Ouw tet in stand
Van Ulst toet in de Kop van Schouwen
In Walch’ren en Zuud-Beveland
Wì j’ as kind bin op-egroeid
Dan lêêrde je direct
In de omgevienge en tuus
Je eigen dialect
Wat à j’in dien tied ei elêêrd
Dì bì je mie vertrouwd
En dirrem is ’t zo waêrdevol
Dus zurg à je ’t zo oud
Weun je in n aare streke van et land
Om à je nôôdgedwongen most verkassen
Ouw toch de taêl van ’t eigen volk in stand
Oewel je wè je`n eigen an mò passen
Bei Cok
28 augustus 2007
|
|
Zomaar
Zomaar
uit de losse pols worden de woorden de zinnen
en maak ik
zeven regenbogen
zes paarse gedichten
vijf stralende
stralende zonnen
vier hel gele duinpannen
drie schelpen van glas
twee verlichte Boedha s
en een gedicht
Zo licht is het nog nooit geweest.
Willem van Baardewijk
28 augustus 2007
|
|
Soms
Soms is het
alsof de woorden
verloren worden
in ’t vele leven
snelle gedachten
snelle daden
snelle schoenen.
Een hopeloze snelheid
zonder stilstand.
Op de plaats rust`
is nu geboden.
Ogen dicht
naar stilte gaan.
Verlichting hier
Verlichting daar Ik adem in
Ik adem uit.
Halleluja en voel
en voel
de slaap komen.
Willem van Baardewijk
27 augustus 2007
|
|
Er is
Er is een
zekerheid
dat door de tijd
de dood en ik
steeds dichter bij elkaar komen.
Nu
zijn wij al vrienden
ook al verschillen wij
als dag en nacht.
Willem van Baardewijk
27 augustus 2007
|
|
Vroeger
Vroeger is geweest
later is te laat
bij een volgende zin
is Nu
net geweest.
Als ik Nu wil zijn
ben ik
net even te laat om
er bij stil te staan
Gelukkig kent de eeuwigheid
geen tijd
anders was ik langzaam
maar zeker gek geworden.
Gelukkig ben ik
gek genoeg
om
er even niet te zijn
terwijl
ik er toch ben.
Willem van Baardewijk
27 augustus 2007
|
|
Rimpeltjes
Als ik terug kijk op mijn leven,
laat ik mijn gedachten zweven.
Daarbij denk ik keer op keer,
morgen weer een rimpel meer ?
Rimpels zijn het, die mij boeien,
laten ’t ouder worden bloeien.
Zolang mijn levenslicht mag schijnen,
heb ik maling aan die lijnen.
Liefde, vriendschap, echte trouw,
vind ik terug in iedere vouw.
Als ik dit zó eens bekijk,
maakte dit mijn leven rijk.
Tegenslag deed mij soms beven,
natuurlijk ging dát rimpels geven.
Vreugde won dit na een poos.
Het bestaan weer rimpelloos.
Hier heeft de natuur een taak,
balans te vinden, goede zaak.
Dat werd de weg, waar ik voor koos,
want puurheid is NOOIT rimpelloos !!
Marieke van de Feijst
27 augustus 2007
|
|
Tot het einde toe genoten
Wat kon die man toch lekker zitten eten
Van alles wat er op de tafel kwam
Aan zuigbig of het zadel van een lam
Nam hij een deel als voor een leeuw bemeten
En las de kaart risotto van boleten
Of enig ander smakelijke zwam
Dan was het hek volledig van de dam
En tafelen ontaardde meest in vreten
Maar eens toen hij de weegschaal had betreden
Die steunend op tweehonderd kilo kwam
Besloot zijn hart dat het was uitgestreden
Hij is ter crematorium gereden
En toen het vuur posessie van hem nam
Dacht hij ~Hoe heerlijk braad ik in mijn eigen slede~
Adriaan van Dam
26 augustus 2007
|
