Schrijver: Willy Pol Componist: Will Höhne Met dank aan Ingrid Ouwerkerk voor het insturen van de tekst
De diender Simon Meris,
deed zijn ronde door het bos,
Daar zag hij ’n aardig meisje,
rustend op het zachte mos.
Zij sprong vlug op en is
naar Simon Meris toegegaan.
Hij kleurde, want het meisje
sprak hem guitig lachend aan:
[Refrein:]
Agentje! Agentje!
Neem mij toch met je mee.
Agentje! Agentje!
Zeg alsjeblief niet nee.
Ik weet niet hoe het komt,
dat ik j’ opeens zo gaarne mag
Jij hebt mij zwaar geboeid
op het moment, dat ik jou zag.
Agentje! Agentje!
Toe, geef me vlug een zoen:
Ik hou van j’ uniform
en ik ben dol op jouw pensioen!
Natuurlijk trouwde Simon
met het meisje uit het bos.
Want vrouwen laten nooit de man,
van wie ze houden, los!
Zij maakte Simon Meris,
heel tevreden met z’n lot.
Al was de eerste kennismaking
wel een beetje zot:
