Wanneer men langs de straten gaat De rijke kinderen gadeslaat O dan geniet je Maar menigeeen doet het verdriet Als hij dat beed’laresje ziet Arme Marietje!
Slechts opgevoed in een vuil krot De moeder dood – ellendig lot Maar in ’t oude liedje De vader altijd in de kroeg Van ’s middags tot aan ’s morgensvroeg Arme Marietje!
Met lompen slechts is zij getooid Goed eten ach, dat krijgt ze nooit Zie, dat verdrietje Die aardappel bij gindschen boom Dat beestenvoer raap z’op vol schroom Arme Marietje!
Vol angst ziet zij dan om zich heen Zie ginds, er loopt een heer alleen Toe koop een liedje Ga weg! zegt hij, afschuwelijk kind Ach, niemand die haar ook bemint Arme Marietje!
Naar huis, twaalf uur zal het nu zijn De vader dronken als een zwijn Brult: ‘O ik smeek U Wat je gebedeld hebt, geef op’ Jaagt haar de straat op met een schop Arme Marietje!
Zoo slentert zij langs ’n stille gracht Zegt angstig weenend nu is ’t nacht Kom …. niemand ziet je …. ‘k Maak snel een eind aan dit bestaan ‘k Wil bij mijn zaal’ge moeder gaan Arme Marietje!
O gij die ’s avonds loopt langs straat Als soms zoo’n kind voorbij U gaat Toe ik smeek U Verjaag haar niet, heb medelij Denk, er zijn ware armen bij Als arme Marietje!
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
