De taak van de huisvrouw is toch al zo zwaar.
Daarom wil ik die verlichten.
Dus sta ik altijd met mijn koffertsjie klaar,
Want ik hou van blije gezichten,
Maar ach, hoe ver ik ook loop,
Geen hond die maar iets van me koop.
Refrein:
Benne krenge van dinge, ik wou dat ze ginge,
Ik jakkert door stege en straatsjies.
Zo loop ik te leuren langs ramen en deuren.
M’n koffertjie vol apparaatsjies,
Ze smakke me van de trap
En ik voel me al zo slap.
Maar iedereen verwach,
Dat ik toch nog zeg: ‘Goej’dag!’
Ik heb laats een huisvrouw iets nieuws laten zien,
Ze was er van ondersteboven.
’t Was een electrische raam-zeem-machien,
Ze most er toen an gelove.
Maar toen ik liet zien hoe die ging:
Daar komp me een knal uit dat ding!
Refrein
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.