Home / Liedjes / Dat oude versleten klavier

Dat oude versleten klavier

(Ned. tekst: Jack Bess / muziek: W. Guanz / uitvoering: Jean Lahey en zijn orkest)
Met dank aan Ingrid Ouwerkerk voor het insturen van de tekst

In ’t koffiehuis van Lusiano
Daar staat een vergrijsde piano,
En stamgasten die zich vervelen
Die mogen dat wrakhout bespelen.
Voor ’n ijsje of thee met een koekje,
Speelt menigeen graag een verzoekje;
Na het laatste accoord roept men luid,
Al komt uit het ding heidens geluid
Na het laatste accoord roept men luid:

Refrein:
Dat oude versleten klavier
Is altijd een bron van plezier!
De toetsen kapot en geen snaar meer vast
Toch is het een bron van plezier:
Dat oude versleten klavier.

Zo tussen een sprits en een ijsje
Speelt men op de beurt een leuk wijsje,
Bij koffie en melk-chocolade
Zit men naar de titels te raden.
Maar soms slaat de schrik in je haren
Dan springen er weer een paar snaren!
Doch iedereen roept: vooruit met de pret!
Op een paar snaren wordt niet gelet.

Refrein

De wijsjes zijn nooit te herkennen
Daar moet je natuurlijk aan wennen,
Maar zing je een heel ander liedje
Dat geeft niet, want niemand verbied je.
En jammert de baas, Luciano
Voorzichtig wat met die piano,
Dan roept men in koor: dat zijn we altijd,
Want we willen dat ding vast niet kwijt!

Refrein