Home / Liedjes / De begrafenis van schoonmama (versie 2)

De begrafenis van schoonmama (versie 2)

Met dank aan Trudy (G.J.) Vlasveld - van der Putten voor het insturen van de tekst

[langzaam gezongen]
’t Was gisteren enen dag van rouw
Mijn schoonmama die lieve vrouw
Die brachten ze naar ’t kerkhof ach
Wat akelig bang, wat droevige dag
Nu rust haar dierbaar kille lijk
Daar ginder in het dodenrijk

[heel snel gezongen]
En ’t windje ruiste door ’t geblaar, hoeplala, hoeplala,
’t Zonnetje scheen zo helder klaar, hoeplala

Naast mij in ’t voorste van de stoet
Daar gingen ze ook met zwaar gemoed
Mijn zwagers allen diep bedroefd
En ook wel zwaar beproefd
Een sprak met diep bewogen stem
Die zware slag, ik antwoord hem
Mijn vriend het is de wil van God
Zij is nu toch kapot

Bij d’uitvaart van mijn schoonmama hoeplala hoeplala
Huilden wij ons dood bijna hoeplala

Zo zag men ons treurig voorwaarts gaan
en kwamen we op het kerkhof aan
en naast de groeve stond de baar
rondom heel de familieschaar
Men huilde snikte gilde luid
wat akelig bang wat naar gefluit
Dag schoonmama zo lief en teer
wij zien helaas u nimmer meer

En toen ging die kist omlaag hoeplala hoeplala
in een wanhopige vlaag hoeplala

Zo kwamen we aan het sterfhuis aan
daar stond een fijne tafel klaar
Een diner zeer keurig fijn
met klare en met ere wijn
En elk van ons viel gretig er op aan
want hier werd aan de dis gegaan
En toen we ’s avonds heen wou gaan, hoeplala, hoeplala
kon geen van ons nog heel goed staan, hoeplala.

Want allen waren min of meer, hoeplala, hoeplala
overzadigd in den heer, hoeplala.

graf begraafplaats

Dit lied heb ik van mijn moeder, Jeannette van der Putten-Dings. Zij leeft niet meer, maar zou het fijn vinden als haar liederen voortleven.
Het lied is te horen via de Nederlandse liederenbank (dames Dings).