Lieve Tante, goeiemorgen, Heeft u al mijn brief geleest? Gist’ren ben ik met m’n Mammie Naar de bioscoop geweest. Bioscoopen dat zijn dingen Die zoo gaan op ’n gordijn, Als u hier komt, gaan we kijken, Maar u hoeft niet bang te zijn.
’t Eerste dat was van ’n dame En toen kwam er nog ’n man, En die zoenden toen elkander En toen kwam er iemand an. Maar die gaf die dame stompen En toen viel ze in de sloot, Maar toen klapten al de menschen Want toen was die dame dood.
En toen zag je weer soldaten, Maar die deden toch zo raar, Want die vielen van de bergen En toen schoten ze elkaar. En toen kwamen er weer paarden En die joegen ze toen vort. Maar waar blijven die soldaten Als ’t dan weer donker wordt.
En toen kwam er weer ’n jongen, Die z’n hond was doodgegaan, Maar toen keek-tie naar den hemel En daar zag ie ‘m weer staan. Als u dood bent, lieve Tante, Weet u wat ik dan maar hoop, Dat ik ook naar u kan kijken Op die mooie bioscoop.
