Home / Liedjes / De blinde soldaat

De blinde soldaat

Met dank aan Staaf Baetens voor het insturen van de tekst

Daar zat nu in ’t eeuwige duister,
Vol smart enen blinde soldaat.
Terwijl hij murmelt in ’t gefluister,
Met een droeven trek op ’t gelaat.
Geen vreugd is mij hier nog gegeven,
Voor mij is de wereld gedaan.
Mij wacht een ongelukkig leven,
Geen blijheid voor mij nog voortaan

Refrein:
Ik denk aan u mijn lieve vrouwe,
‘k Heb medelij met uw arm kind.
Ons wachten veel droefheid en rouwe,
Want vader helaas is nu blind.
Moet ik daarom zo wakker strijden,
Waarom bleef ik toch niet gespaard.
Nu zal ik voortaan niet meer op aard,
U nog verblijden

Terwijl ik ginds droef zit te klagen,
Denkt moeder aan vader zo teer.
En ’t kindje is steeds aan ’t vragen,
Moeder wanneer komt vader weer.
Uw vader mijn kind laat ons hopen
En bidden voor zijn wederkeer,
Dan zal hij u lekker goed kopen,
Als hij in het huisje komt weer.

Refrein:
Haar handjes tesamen gevouwen,
Zit zij op haar moeders schoot.
En vurig bid ’t kind en de vrouwe,
Spaar vaderken toch van de dood.
Ach God heb met ons toch erbarmen,
Zo smeken zij beiden vol vuur
En vader zit ginds op dit uur,
‘k Ben blind och armen.

Als de vrede zal wederkeren,
Mijn vrouwken lief mijn kindje klein,
Dan zal ik bij u ereveren,
Mijn hart zal dan vol vreugde zijn.
Maar als ge zult zien en zult horen,
Dan wordt uw vreugde verdriet.
De dagen zijn verschrikkelijk lang,
Al ziende huiswaarts keren kan ik niet

Refrein:
Ons wachten nog droevige tijden,
Ons leven verwoest bovendien.
Uw lach zal mij nimmer verblijden,
Uw wegen zal ik niet meer zien.
Het licht is mij eeuwig ontnomen,
Het is erger dan de dood.
Ons wachten veel droefheid en nood
Als ik zal komen.