De bruiloft

Zie ik er nu niet uit als een gelukkige bruid,
Binnen zitten ze nog bij elkaar.
Daar wordt lustig gepakt, maar ik ben weggesnapt,
Want ik voelde me heus een beetje raar.
Strakjes rees voor mijn geest,
Het tableau van het feest.
Toen ik trouwde met mijn eerste man,
En ik dronk glas op glas,
Tot dat ik zalig was,
‘k Zag de hemel voor een doedelzak aan.

Refrein:
Ja de wijn, wijn, wijn, doet ons vrolijk zijn.
Bij wijn denk ik altijd aan mijn eerste man,
Want die was er ook steeds zo’n liefhebber van.
Ja de wijn, wijn, wijn, van Bordeaux of Rijn,
Ik drink het als water, ‘k heb morgen een kater,
Van wijn, wijn, wijn.

‘k Zie er heus tegenop, ben ik fris in mijn kop
En dan raak ik misschien in de war.
Kees heet mijn tweede man, en mijn eerste was Johan,
Nou, hou dat maar uit elkaar zeg, ’t is bar.
Zeg, ‘k ben zo ver weg, ‘k weet niet meer wat ik zeg,
Ik zeg: ‘Schat wat heerlijk is dat feest,
’t Is toch jammer dat Johan er niet bij wezen kan,
’t Was voor hem zo’n verzetje geweest.’

Refrein

’t Wordt nu waarlijk eens tijd, dat ik als gastvrouw mij wijdt
Aan de gasten daarginds aan de dis.
Laat ik mijn man alleen, drinkt hij alles dooreen,
Ja wie weet hoe ver die al is.
Maar al drinkt die een fles, ja al drinkt die er zes,
Daarvoor maak ik als bruid hem geen grief,
Op een dag als vandaag, met een stuk in zijn kraag,
Is de bruidegom dubbel zo lief.

Refrein

Zijn de gasten straks heen, en ben ik met manlief alleen,
Hou ik mij of ik nergens van weet.
En ik ben bang voor een zoen,
En ik roep, ‘nee zoiets niet doen!’
Want een beetje onschuld ja dat leeft.
Oh, ik weet natuurlijk heel goed,
Hoe het in ’t huwelijk moet,
Maar ik bloos en fluister half luid,
‘Mannie, doe me een plezier, haal een fles champie hier,
En dan drinken we die eerst samen uit.’

Refrein