Home / Liedjes / De diender van het Calandmonument

De diender van het Calandmonument



Caland heeft een monument
Op het Calandplein.
In een waterbak van steen
Boven ’n fontein.
Met een tweeling moddervet
Zonder broekies an,
En een engel in d’r hemd,
Die niet vliegen kan.

En daarom loopt de diender, de diender, de diender,
En daarom loopt de diender van het Calandmonument.

Dag en nacht marcheert ie rond,
Handen op z’n rug.
Als een musch er lang naar kijkt,
Jaagt ie ‘m terug.
Als er iemand visschen wil,
Of zijn voeten wascht,
Of een kleine boodschap doet,
Gaat ie in de kast.

En daarvoor zorgt de diender, de diender, de diender
En daarvoor zorgt de diender van het Calandmonument

Wordt er ergens in de buurt,
Moord en brand gegild,
Is er ergens op de straat,
’n Matroos gevild,
Krijgt een heer in ’t ziekenhuis,
Op zijn kersepit,
Zelfs wanneer een keukenmeid,
An z’n snorren zit.

Dan nog loopt de diender, de diender, de diender
Dan nog loopt de diender van het Calandmonument

Als je vraagt wie Caland was,
Zegt de goede man:
,,Caland regardeert men niet,
Dat gaat mij niet an.
Caland is een monument,
Op het Calandplein,
In een waterkom van steen,
Boven een fontein!’

En ik ben maar de diender, de diender, de diender
En ik ben maar de diender van het Calandmonument

Hij wordt aan de vreemdeling
Als een held vertoond,
Door de Raad van Rotterdam
Met een kruis beloond.
Komt ie net als iedereen
Eenmaal an z’n end,
Sterft ie met een aanzichtkaart
Van z’n monument

Want hij was de diender, de diender, de diender
Want hij was de diender van het Calandmonument

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten