Home / Liedjes / De kinderen op de ziekenzaal

De kinderen op de ziekenzaal

De kinderen op de ziekenzaal
Die liggen stil en wit
Te kijken naar het zusterke,
Dat bij de tafel zit…
Ze lachen niet, ze zingen niet,
Ze maken geen gedruisch
De kinderen op de ziekenzaal
Die denken aan hun huis….

Moesje, moesje waar ben je gebleven?
‘k Lig zoo te wachten, toe haal me nu gauw!
Was ik ondeugend, wil ’t me dan vergeven
Moesje, ik hou nog het meeste van jou

De kinderen op de ziekenzaal
Zijn nog zoo bitter klein
En och, ze zouden toch zoo graag
Weer bij hun moeders zijn
Men troost hun met een mooie pop
En met een houten schaap;
De kinderen op de ziekenzaal
Die schreien zich in slaap…

Moesje, moesje waar ben je gebleven?
‘k Durf niet te huilen, maar ‘k heb toch zoo pijn
Als U mij even een zoentje kwam geven
‘k Denk dat ik dan wel beter zou zijn.

De kinderen op de ziekenzaal
Die liggen warm en zacht
En alles wat er noodig is,
Wordt voor hen aangebracht;
Maar…iets ontbreekt, dat niemand heeft,
Dat niemand hier kan doen,
De kinderen op de ziekenzaal
Gaan slapen zonder zoen….

Moesje, moesje waar ben je gebleven?
Ik heb toch vandaag weer zoo op U gewacht
Kom mij nu even een nachtzoentje geven.
Moesje ik ben toch zoo bang voor den nacht.