De kroeg

Acht uur! … en nog niet thuis gekomen.
’t Is Zaterdag … ’t werk eindigt vroeg …
Ach . . . zeker is hij meegenomen
Door kameraden naar de kroeg . . .
Ja, daar zit hij… ja … zou ik hem wenken .. .
Neen. .’k durf het niet.-.licht wordt ie kwaad..
Ach . . . nog een glas laat hij zich schenken …
Toe . . . kom naar huis … ’t is al zoo laat…

Refrein:
Een enkel glas … dat zal niet hind’ren, …
O ja … ik weet ’t… zoo is ’t begin …
O denk aan mij … aan onze kind’ren . . .
Ontsteel niet ’t brood aan je gezin.

Hoort niet naar slechte kameraden,
Van jouw geld drinken zij het meest.
Drink een glas bier . . ’t zal je niet schaden,
Maar dronkenschap maakt mensch tot beest!
En drink je meer dan j’ kunt verdragen
Dan weet je niet meer wat je doet,
Geeft mij . . en ook de kind’ren slagen,
En . . anders ben je toch zoo goed . .
Weest man en laat je niet bepraten
Door de een of and’ren slechten vrind.
Die in de kroeg hun weekloon laten.
Ontstelen ’t brood aan vrouw en kind.

En wat, wanneer door ’t stage drinken
Je werk steeds meer te wenschen laat,
Je levenskracht en moed ontzinken
Tot je patroon je ten slot ontslaat . . .
Moet je dan als beed’laar loopen . . .
Omdat je nergens werk meer vindt . . .
En . . moet ik dan mezelf verkoopen
Om brood te hebben voor ons kind . . .
Als ’t zoover kwam . . zou je dan vloeken
Het noodlot, dat zoo wreed je sloeg,
Of … in jezelf den schuld gaan zoeken,
En momp’len: … die vervloekte kroeg.

Als gij de glazen hebt geledigd
Denkt g’ u gelukkig — g’ hebt het mis.
Toch laat de drank u onbevredigd,
Ge zoekt ’t geluk . . . waar het niet is.
Drink vrij een glas, drink zelfs een tweede
Zoo gij daarin ontspanning vindt,
Doch zoek dan thuis geluk en vrede.
Bedenkt… gij werkt voor vrouw en kind.
Eén enkel glas … ge hoeft het niet te schuwen,
Doch … ‘k raad u … maakt de kroeg niet rijk
Ten koste van uzelf en d’ uwen . . .
Publiek zeg mij . . . heb ik gelijk?